Bugünkü yazımı, beraber mesai yaptığım, kalbindeki insan sevgisi ve merhametle, insanlığa fayda için adamış bir hemşire arkadaşımızın cinayet haberi sonrasında, cümleleri düzgün kurmaya çalışarak yazımı yazmaya çabalıyorum.
Sağlıkta ve Kadına şiddeti günlerdir kınamak bir yana, artık Kadın Cinayetleri konusunda toplum olarak bir arpa boyu yol almadığımızı, üzülerek kabul ediyorum.
Allahtan arkadaşıma, kendisine rahmet, geride kalan tüm sevenlerine de sabır diliyorum.
Basında fazlasıyla haberi yer alacağından, geride kalanları rencide etmemek için, arkadaşımızı ve olayı anlatmak istemiyorum.
Yıllardır basında köşe yazılarımla şiddetin her türlüsünü kınamama ve sendikacılık yaşamımda hakkın ve hakkaniyetin yanında olmaya çalışmama rağmen, ne yazık ki,halen bir şey yapamadığımızı üzülerek anlıyorum.
Bugünkü yazımda, geçmişte yaşanan ve ne yazık ki gelecekte yaşanacak olan Kadın Cinayetlerini protesto için, kalemimi arkadaşımın naşı başına bırakıyorum.
Allah mekanını Cennet eylesin..